DAK Deutsche Afrika Korps / Duitsland / Uniformen / Kleuren

DAK Deutsche Afrika Korps

Service Dress

Het tropische uniform dat gedragen werd door het Afrika korps liep sterk uiteen voor wat betreft de kleur dit was afhankelijk van hoe lang het in gebruik was, verschillende fabrikanten batches, etc.; en de breedtegraad die werd toegestaan door de woestijn legers van andere landen werd ook waargenomen door de Duitse strijdkrachten. Kleuren die hieronder worden beschreven zijn verordonneerde tinten.

Bij de aankomst in Noord-Afrika schenen de leden van het Afrika Korps gekleed te zijn in het volgende; een olijfgroene M1940 Tropisch tuniek; een uitlopend olijfgroene broek dat aangeregen was aan de kuit en leek op een Britse rijbroek; hoog-geregen tropische laarzen met bruin lederen voeten en verstevigingsstrips, en olijf kleurige wreef en benen gemaakt van canvas; en een helm van kurk.

De kleur leek op Britse "kaki" (khaki) of Amerikaans "legergroen" (olive drab).

Vroege versies varieerden in kleur van groen-bruin (greenish-brown) tot donker bruin (dark brown).

Latere versies waren meer gestandaardiseerd.

In tegenstelling tot de legers op het continent gedurende deze periode, droegen de officieren en andere rangen vrijwel identieke uniformen.

Het M1940 Tropische tuniek was van dezelfde snit als het M1935 uniform. De lengte was tot op het dijbeen, van olijfgroene stof, met geplooide borst -en "rok"zakken en vijf olijfkleurige metalen knopen. De riem die gewoonlijk gedragen werd op dit jack was van olijfkleurige webbing met een olijfkleurige gesp met precies hetzelfde patroon als op het continent. Het was bedoeld om gedragen te worden op een olijfgroen shirt en een olijfgroene das. De helm van kurk was bedekt met met olijfkleurig doek (veranderd in bruin in 1942), en werd gedragen met geschilderde metalen schilden die aan beide zijden bevestigd waren, dit in navolging van de stalen helm: het zwart/wit/rood schild aan de rechterkant en de arend en de swastika aan de linkerkant.

Het uniform was ontworpen door het Tropische Instituut in Hamburg, die naar verluidt het Britse leger in India als voorbeeld nam. Als dat zo is, waren de verkeerde lessen geleerd - zowel de broek als tuniek waren te strak gesneden voor comfort in de hitte. Wijzigingen begonnen kort na aankomst van het Afrika Korps.

Het eerste was natuurlijk de das die vervangen werd door civiele sjaals. Alsmede, de korte broek (shorts) en de lange broek, gedragen ofwel verzameld bij de enkel of opgesloten in korte olijfkleurige web slobkousen vrijwel identiek aan de Britse enkelband, deden hun intrede.

(In veel gevallen werd inbeslaggenomen Britse en Franse kleding gebruikt door leden van het Afrika Korps. Hoewel verschillend in stijl, waren beide uniformen in een lichte zandkleur.)

In oktober 1942 verscheen een gemodificeerde versie van het tuniek. Het M1942 Tropische tuniek was in snit gelijk aan de eerdere versie maar zonder de zak-plooien.

Beide versies van het tuniek worden gedurende de hele campagne gezien. Ze werden waarschijnlijk het meest gedragen tijdens de winter, en in de vroege ochtend of in de avond, wanneer de temperatuur kon dalen tot bijna het vriespunt.

Het M1940 standaard licht-olijf kleurige katoen twill (keperstof) tropische lange broek bleek praktischer dan de kniebroek. Troepen deed vaak tape om de onderkant van de broekspijpen om deze strak over de enkels te trekken.

Het M1940 tropische shirt, gemaakt van licht-olijfkleurige katoenen drill werd vaak gedragen in plaats van het jack. Het was van het pullover type met vier kleine plastic knopen. Het had lange mouwen en twee vierkante geplooide opgestikte zakken met spitse kleppen; schouderbanden waren de enige onderscheidingstekenen die op het shirt werden gedragen.

De tropenhelm werd zelden gedragen tijdens acties, maar ziet men vaak op foto's die genomen zijn achter de front linies. De normale hoofddeksels tijdens gevechten was de standaard M1935 stalen helm, geschilderd in licht zandgeel of steen (stone). Een zilver-witte Wehrmacht arend op een zwart schild-gewoonlijk gestencild- was soms op de linkerzijde geschilderd. Onofficieel maar regelmatig werd het DAK voertuig teken, een witte palmboom en de swastika, geschilderd op de rechterkant. Hoezen gemaakt van jute werden ook gebruikt.

Bruine enkel-laarzen (met veters) gemaakt van leer en canvas vervingen vaak de knie-lengte versie. Olijfgroene of grijze sokken werden gedragen, zowel aan enkel en knie lengte. Officieren droegen soms hun zwart leder continentale hoge laarzen.

De bijna universele hoofdbedekking in Noord Afrika was de tropische veld cap. Deze werd uitgebracht in olijf groen, maar men zag veel zandkleurige drill tinten; de uitgebrachte kleur verbleekte door gebruik, en de manschappen verfden ook wel de caps in een lichte zandkleur.Deze lichte, stijlvolle pet droeg een zilveren bies rond de kroon naad en rond het front "scoop" van de valse turn-up voor de officieren. De veld-grijze pet voor officieren werd ook af en toe gedragen. Een lichtgewicht, olijf-kleurige versie van de side cap werd ook gedragen, vooral door gepantserde eenheden; voor officieren, had deze een zilveren bies precies zoals op de continentale sidecap.

Insignes

De tropische veld cap en side-cap droeg de gebruikelijke nationale adelaar op de voorkant van de kroon en de kokarde op de voorkant van de valse omslag, de laatste vaak omsloten door een omgekeerde "V" van wapenverf biezen. De adelaar was in licht blauw-grijs op een bruinige (tan) achtergrond , de kokarde in zwart, wit en rood op een diamant-vormige tan of olijf kleurige achtergrond. Officieren droegen soms insignes van manschappen en soms die van officieren; de laatste hadden kenmerken zilver-op-tan adelaars en de verhoogde zwart, zilver en rood kokarde met achtergrond normaal gedragen op de side caps met het continentale patroon.

Above the right breast pocket of the jacket the usual eagle badge appeared in light blue-grey on a tan backing. All ranks wore this, although some officers replaced it with the silver-on-green eagles from their continental uniforms. All ranks below officer wore Litzen collar patches of conventional design but of dull blue-grey colour; these were sewn directly to the collar, with a narrow strip of tan long the middle of each bar and a narrow area of tan showing between the bars.

Officers wore the standard silver-on-green Litzen from their continental uniforms, with Waffenfarbe strips. Enlisted men wore detachable olive cloth shoulder-straps, piped around the edge with conventional Waffenfarbe. Officers wore their normal continental shoulder-straps of silver on Waffenfarbe backing. The Tresse indicating rank on NCOs' shoulder-straps and collars, and the braid of junior NCOs' sleeve chevrons were all of a dull copper-brown shade.

Goggles, with clear or tinted lenses in various patterns, were widely used. Officers sometimes wore their brown frame-buckle belts, sometimes a web belt with a special circular buckle of "Boy Scout" type, in dull bronze or painted olive.

Cuff-titles

The first was introduced on 18 July 1941, and was authorized to be worn by members of the Deutsches Afrika Corps (DAK). It was worn above the right cuff of the jacket by all ranks with at least two months' African service. About 1 1/4 inches (32 mm) wide, this band was completely machine woven , with tan outer edges and silver inner edges. The centre was dark green and bore the silver blocked legend AFRIKAKORPS.

.

Insignia

The tropical field cap and sidecap bore the usual national eagle on the front of the crown and the cockade on the front of the false turn-up, the latter often enclosed by and inverted "V" of Waffenfarbe piping. The eagle was in light blue-grey on a tan backing, the cockade in black, white and red on a diamond-shaped tan or olive backing. Officers sometimes worn enlisted men's insignia, sometimes officers'; the latter featured silver-on-tan eagles and the raised black, silver and red cockade with backing normally worn on continental pattern sidecaps.

Above the right breast pocket of the jacket the usual eagle badge appeared in light blue-grey on a tan backing. All ranks wore this, although some officers replaced it with the silver-on-green eagles from their continental uniforms. All ranks below officer wore Litzen collar patches of conventional design but of dull blue-grey colour; these were sewn directly to the collar, with a narrow strip of tan long the middle of each bar and a narrow area of tan showing between the bars.

Officers wore the standard silver-on-green Litzen from their continental uniforms, with Waffenfarbe strips. Enlisted men wore detachable olive cloth shoulder-straps, piped around the edge with conventional Waffenfarbe. Officers wore their normal continental shoulder-straps of silver on Waffenfarbe backing. The Tresse indicating rank on NCOs' shoulder-straps and collars, and the braid of junior NCOs' sleeve chevrons were all of a dull copper-brown shade.

Goggles, with clear or tinted lenses in various patterns, were widely used. Officers sometimes wore their brown frame-buckle belts, sometimes a web belt with a special circular buckle of "Boy Scout" type, in dull bronze or painted olive.

Cuff-titles

The first was introduced on 18 July 1941, and was authorized to be worn by members of the Deutsches Afrika Corps (DAK). It was worn above the right cuff of the jacket by all ranks with at least two months' African service. About 1 1/4 inches (32 mm) wide, this band was completely machine woven , with tan outer edges and silver inner edges. The centre was dark green and bore the silver blocked legend AFRIKAKORPS.

In January 1943 Hitler ordered this to be removed, and another version was instituted on 15 January. It was a soft khaki-green cloth band with the word "AFRIKA" flanked by palm trees in silver-grey cotton thread. The edging was of silver-grey Russia braid.

It replaced the earlier version, and was awarded to those personnel who had served at least six months in the North African theatre (this time restriction was suspended for those wounded in action).

In March eligibility was extended to members of other uniformed branches (including the Fallschirmjagers).

This version was worn on the left cuff of all uniforms, including the greatcoat.

Medal ribbons and metal badges – assault badges, wound badges etc. – were worn on the tropical uniform just as on the continental uniform.

Protective clothing

The M1940 standard tropical greatcoat, essential for frigid desert nights, was made in deep chocolate brown wool. It was of the same cut as the continental version, with two rows of six matt field-grey buttons, a back half-belt secured by two buttons, turn-back cuffs. Either the continental-pattern shoulder straps and sleeve chevrons, or the tropical pattern straps and chevrons and the AFRIKAKORPS and AFRIKA cuff bands were all worn on the coat. It was used by officers and men alike, although some officers used their privately purchased black or dark green leather coats.

In addition, The M1940 standard olive-brown wool pullover, with a roll-neck or turtle-neck, were also worn, often under the tunic.

Armoured Units

In North Africa, 1941-43, Panzer troops wore the same basic uniforms as all other German Army personnel.

The only part of the black uniform sometimes retained in the desert was the side cap, seen in one or two photos of crews otherwise dressed in tropical uniform.

Members of the Panzer units wore the wore the olive shoulder straps with pink piping. Officers wore the pink-backed silver shoulder straps from their European uniforms, and other ranks . All arms, Panzer included, wore the conventional Litzen of the German Army on the collar, in blue-grey on tan brown.

Officers wore their European service dress collar Litzen – silver, with pink "lights", on a dark green backing.

All ranks identified their arm of service by pinning the white metal death's-head from their black European collar patches directly to the cloth of the lower jacket lapel.

These death's-heads, and the pink piping on their shoulder straps., were all that distinguished Panzer troopers' tunics from other branches. The chevron of pink was Waffenfarbe sometimes, but not invariably, worn on the front of the tropical field cap and sidecap. The insignia on these caps were conventional – eagles and cockades – but the former was in blue-grey. Officers had silver woven cap eagles on brown backing, silver crown piping, and the embroidered cockade.

Gallantry and wound decorations were worn on the tropical jacket in the usual way. In fact, the jacket itself was very frequently discarded; in the desert the Panzer crewman's normal dress, except in the cold of night or deep winter, was a field cap, shorts and the short canvas-and-leather boot. Oliver green shirts were worn, sometimes with uniform shoulder straps attached but without other insignia. The jacket sometimes displayed the AFRIKA and AFRIKAKORPS titles. The khaki-brown greatcoat was also worn by Panzer crews.

For all branches, the shade of "olive green" displayed by all items of headgear and uniform varied very widely, from a true green, through every shade of khaki, to a bleached sand yellow: Field caps were often deliberately bleached. As well, all branches made use of captured British tropical clothing: it is not uncommon to see Afrika Corps clothing mixed with British shirts, shorts, socks or boots.

In late 1940, with the impending German entrance into the North African campaign, tropical uniforms, headgear and equipment were quickly developed and issued in time for DAK, Deutsches Afrika Korps, (German Africa Corps), personnel’s arrival in Tripoli in February 1941. One of the new headgear items introduced was the tropical pith helmet which was based on the design of the earlier Kriegsmarine pith helmet. On its introduction the pith helmet was constructed of a formed cork base with a cotton twill covering until a second pattern pith helmet was introduced with a formed cork base with a felt covering. The second pattern pith helmet followed the same basic design as the first pattern but was modified to ease production time and material costs. Wear of the pith helmets was extended to personnel serving in southern areas of continental Europe but the helmets proved ineffective and unpopular and manufacture was discontinued sometime in 1942. On introduction the tropical pith helmets were outfitted with a national eagle and national tri-color identification shields.